Als de Hibiscus bloeit is de zomer afgelopen. Zeggen ze. Ik zie ze overal in volle bloei staan, maar ik heb het gevoel dat de zomer nog maar net begonnen is. Het is net als met onze burgemeester Bernd Schneiders. Ik weet heus wel dat hij al tien jaar bezig was, maar die tijd is omgevlogen. Ik vind het jammer dat hij weg gaat en wens hem veel voldoening in zijn volgende fase.
Haarlem is in die afgelopen jaren meer en meer de Place-To-Be geworden. De toeristen hebben meer dan ooit bezit genomen van de straten (en nee, die Italianen gaan niet voor je opzij). De festivals zijn een geweldig succes waar ruimte is voor veel nieuwe dingen. Haarlem Jazz is More geworden, Haarlem Culinair heeft er Keukens op Rolletjes en Proefpark bij, en de Parksessies kunnen bijna hun bezoekers niet meer aan.
En die interesse is er niet alleen maar in de zomer. Haarlem is in trek als stad om te wonen. Dat wisten we natuurlijk allemaal al wel een tijdje, maar de manier waarop overdondert de ons toch een beetje. We zien ook veel huizenverkopers die, aangespoord door internetmakelaars, op eigen houtje de markt op gaan en hun dingen doen. Das Rechtsbijstandverzekeraar ziet als gevolg daarvan inmiddels een stijging van 30% in geschillen rond particuliere woningtransacties. Ik vind dat echt zonde. Niet goed voor de markt, je gemoed en het plezier dat je er aan kunt beleven.
Ook op het gebied van Nieuwbouw zien we een overspanning van de markt. Waar er tien jaar geleden nog volop gebouwd werd, zijn gemeente en bouwers voorzichtiger geworden. De spaarzame nieuwbouwprojecten zijn in no time uitverkocht. En cliënten die voor nieuwbouw gaan, zien we daarom vaker naar andere gemeenten gaan. Als je voor nieuwbouw gaat, ga je voor zekerheid die op een ander vlak ligt dan bij bestaande bouw.
Kortom, inspiratie genoeg voor onze nieuwe burgemeester Jos Wienen. Het zal nog niet meevallen om in de voetsporen te treden van publiekslieveling Schneiders. Maar als u een mooi begin wil maken: nodig de mensen eens uit, die het hele jaar bezig zijn om van Haarlem een bruisende, levende stad te maken. En dan heb ik het niet alleen over de festival organisatoren en horecaondernemers. Maar ook over de mensen met ideeën op het gebied van nieuwbouw, herinrichting en: infrastructuur.
Net als de Periode-Schneiders was dit een stormachtige zomer. Alles ging net even anders. De warmste dagen werden afgewisseld met de grootste neerslag. Nederland was niet bij het EK voetbal, de gedoodverfde winnaars op de Olympische Spelen vielen om, of van hun voetstuk, waardoor er ruimte ontstond voor underdogs die iedereen met een gouden plak verrasten. De huizenmarkt beleeft een piek waarvan het einde nog niet in zicht is, maar die ook gevaarlijke trekjes vertoont.
Terwijl ik dit schrijf is het boven de dertig graden. De stranden liggen overvol en aan de nieuwe kades van het Spaarne en de Nieuwe Gracht zitten mensen met hun voetjes in het water en een tijdschrift of laptop op schoot. Ik ben benieuwd wat er komen gaat, maar wat mij betreft houden we dit enthousiasme nog lekker lang vast.
Column HRLM