Hopelijk lezen jullie deze column vanaf het strand, of van onder een parasol op je favoriete terras. De zomervakantie is begonnen, en mijn vrienden, buren, en collega’s met kinderen trekken massaal richting zuidelijke, zonovergoten oorden. De huizenmarkt in het segment ‘gezinswoningen’ heeft ook even vakantie deze weken. Het is natuurlijk ook niet slim om je huis in de markt te zetten als een groot deel van de potentiële kopers vooral druk is met de vraag wat er op de BBQ moet die avond. Deze luwte bekent trouwens niet dat ik ook de hele zomer met mijn benen omhoog zit. Appartementen gaan in deze periode juist weer ontzettend hard. Singles, empty-nesters, expats en de rest van de mensen die niks met de schoolvakantie te maken hebben, profiteren juist weer van de relatieve rust op de markt. Sterker nog; vorig jaar heb ik in de zomer een recordaantal transacties gedaan.
De samenstelling van Haarlem verandert altijd tijdens de zomerperiode. Want terwijl een groot deel van de Haarlemmers op vakantie is, komen veel binnen- en buitenlandse toeristen juist deze kant op om hun vrije dagen in onze prachtige stad door te brengen. Ik vind het altijd leuk om me voor te stellen hoe zij Haarlem ervaren. Als makelaar ben ik het gewend om met andere ogen te kijken naar wat deze stad te bieden heeft. En ik kan het iedereen aanraden omdat zo nu en dan eens te proberen. Al is het maar om even stil te staan bij wat we hier hebben. Want vaak zijn de dingen die voor ons zo gewoon zijn, voor mensen van buitenaf juist een reden om deze kant op te komen. Ik heb zelf geen bootje, maar ik krijg altijd een onwijs zomergevoel van de gezellige drukte op en rondom het Spaarne. De stad lijkt ook altijd te bruisen door alle events die in de zomer plaatsvinden. Zo is Haarlem Culinair een van mijn favorieten; met een groep vrienden van het ene restaurant naar het andere hoppen, en ik neem ook altijd even een kijkje op het gezellige Haarlem Jazz. Als honkballiefhebber kijk ik ook heel erg uit naar de Haarlemse honkbalweek. Maar de grote publiekstrekker is natuurlijk het strand.
Het is om precies te zijn 35 minuten fietsen vanaf mijn huis in het centrum, naar de zee. Mijn zoontje Dorus, die deze zomer drie wordt, is nogal een vroege vogel dus wij zitten vaak al om negen uur ’s op het terras van onze favoriete strandtent. Hij heeft het hele strand voor zichzelf en terwijl hij zich uitleeft met zijn schep en graafmachine, worden mijn vriendin en ik rustig wakker met een kopje koffie. En tegen de tijd dat de drukte losbarst, zijn wij alweer op weg naar huis. Het moge duidelijk zijn; ik hou van de zomer in de stad. Wij blijven dan ook lekker hier. Zolang Dorus nog niet naar de basisschool gaat, plannen we onze vakanties nog buiten het hoogseizoen; wij vertrekken als iedereen weer terug is. Maar eerlijk is eerlijk, als ik op zo’n zwoele zomeravond ‘s avonds na werk nog even met de kleine door de duinen fiets, dan heb ik ook gewoon even vakantie hoor.
Maarten Bos, HRLM 57